9 Ocak 2017 Pazartesi

İşte beklenen kar!






geldi geliyor gelecek derken...
yağdı sonunda hemde kesilmeden  gündür yağıyor.
farkettiniz mi hemen herkesin profili beyaz oldu kardan adam resimleri kondu
karda nasıl da çocukça şendik görünümüne bulandı sosyal medya
ve pazartesi
herkes işe gitmeye çalıştı, normalde 0 dakika süren yollar 4 saat oldu.
o haftasonu şenliğinden sadece sinir kaldı kara karşı.

oysa durun bir dakika rahatlayın
sabah nasıl geldiğinizi ya da akşam nasıl düşüneceğinizi düşünmeden
sadece dışarı bakın
yok yok yola değil gökyüzüne ya da kaldıysa eğer o küçücük bahçenize bakın
görüyor musunuz ne kadar saf ne kadar rahatlatıcı.

hadi boşverin şimdi stresi falan
yapın kendinize sevdiğiniz içeceği
şansınız varsa açın kitabını ya da koyun filminizi izleyin.
şansınız yoksa kapatın gözlerinizi hayal kurun
o kitabı siz yazın kafanızda
o filmi siz çekin hayalgücünüzle...

hayat ne kadar güzel değil mi?
keşke hep sakin olabilsek
keşke bu kadar kötü insan olmasa
keşke hep gülümsesek...

unutmayalım; bizi sevgi kurtaracak
saf karşılıksız sevgi...

PS: kar resmi koymadan olur mu hemen ekliyorum....




5 Ocak 2017 Perşembe

nerden bilirdim?

Bu bloğu açarken hayallerim vardı. Kendime günlük gibi yapacaktım ilerde benden hatıra kalacaktı sevdiklerime ama olmadı bir türlü başlayamadım düzenli yazmaya!
Bahanelerim çok ama en güzeli ruhumda yaşama sevincinin azalması. Kendimle kavgamı bitiremedim ki sizlere iki güzel yazı yazayım. Depresif yazıları sevmem zaten yeterince ruhumuz daraldı ortamda birde benim salak günlük dertlerimi yazmaya gerek yok.

Ben bu arada kafamda deli sorularla yaşamaya devam ediyorum.
37 yaşında hala ileride ne yapsam diye düşünüyorum, demek ki anca olgunlaşmışsam :)
Bunları baştan düşünmek lazımdı ama ben anca şimdi ne sevdiğimi, ne istediğimi sorguluyorum.
Hayatta sanırım gerçekten 40'ından sonra başlayacak bana!!!!

Bu arada bu blog açıkken 2 yıl olmuş ama hiç yeni yıla denk gelmemiş.
Şimdi gelsin bakalım ve 2017 artık huzurun, barışın ve sevginin yılı olsun.
Bizi gerçekten sadece sevmek kurtarır. O vicdan bölümünü hatırlayın tekrar. Yüreğinizdeki sıcaklığı ve başkalarını da düşünebilmeyi hatırladığımız bir yıl olsun.
Birde sokak hayvanları konusu var ama ona şimdi girmeyelim. Başka bir zamanın konusu olsun :)

Hadi kendinize iyi bakın! Gülümseyin ve korkmayın!
İnadına yaşamak gerek...

1 Kasım 2016 Salı

geri donuyorum!

Bir arkadaşım vesile oldu hatta hırs oldu ve geri dönüyorum!
ama önce...


HAPPY HALLOWEEN!!!

23 Ekim 2015 Cuma

bir annenin sağlığı ile imtihanı



 



Hep gözyaşları ile okurdum annenin sağlığı bozulduğunda çocuğu için neler yaptığı ya da yapabileceğini. Bütün hafta saçmasapan sağlık sorunlarım nedeni ile neler yapabileceğimi ve beynimin sınırlarının olmadığını öğrendim.
Hayat beni ailem, kocam ya da elimdeki herşeyle sınayabilir ama çocuğum olunca sorun ne kadar garip bir insan olabiliyormuşum.
Ben herşeyi kaybetmeye hazırım şu yukarıda saydığım ve hayatıma ödül olarak verilen herke ve herşeyi kaybedip sıfırdan başlarım. Ama çocuğum ile sınanamazmışım onu anladım.
Hepimiz için kafayı sıyırmadan sağlıklı, mutlu ve sevgi dolu bir hayat istiyorum.



19 Ekim 2015 Pazartesi


Bugün Pazartesi,
Ben artık bağıra çağıra mutlu olarak Pazartesi işe gelenlerdenim. Öyle yoğun cumartesi ve Pazar geçiriyoruz ki hafta başı dinlenmek, iş koltuğumdan kalkmadan bütün gün oturmak :)
İşte benim hayatımın en güzel günü üstelik elimde kahvem bile var. Hele de az işimiz varsa değmeyin keyfime...

Bu hafta sonu blogdan da anlaşılacağı gibi saçlarımı turuncuya boyadım. Güzel olup olmadığı umurumda değildi. Sadece istedim ve yaptım. Ben böyle bir hayat istiyorum. İyi ki kocam da bir şey demiyor. Rahatım yani :)

Neyse çok uykum olsa da, hayat gene de çok güzel ve ben yaşamayı seviyorum.



16 Ekim 2015 Cuma


Hiç kendinizden sıkıldığınız oldu mu?
Kendinizi yalnız ve çaresiz hisettiğiniz oldu mu?

Eminim olmuştur. O zaman ne yapılacağını biliyorsunuzdur. 2 seçeneğimiz var:
1. Depresyonun dibine vurup, herkesten ve herşeyden nefret ederek bugünleri geçireceğiz.
2. Gülümse mottosuyla şimdi, hemen gülümsemeye başlayalım ve kafamız düzelene ve mantıklı düşünene kadar mutlu olmaya çalışalım.

Ne kaybederiz ki? Zaten dipteyiz biraz gülümsesek fena mı...


15 Ekim 2015 Perşembe